Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Η Ωραία Κοιμωμένη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών




                Ήταν η πιο όμορφη προσφορά του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών με την εταιρία ΕΛΒΑ για τις μέρες των Χριστουγέννων (14-30/12). Οι 22 παραστάσεις της «Ωραίας Κοιμωμένης με το Μπαλέτο του Κρεμλίνου στην αίθουσα Τριάντη υπήρξαν η κορυφαία εορταστική εκδήλωση στους τελευταίους ζοφερούς χρόνους της καταπιεσμένης μας ύπαρξης σ’ αυτόν τον πλανήτη που μας έκανε να ξεχαστούμε κάπως μέσα στην ανακουφιστική ευδαιμονία της τέχνης και του παραμυθιού. Το σπουδαίο αυτό Μπαλέτο, απαύγασμα του κλασικισμού του Μάριου Πετιπά, μας κρατάει συντροφιά από το 1890, που πρωτοπαρουσιάστηκε στο θέατρο Μαριίνσκι της Αγίας Πετρούπολης, ενώ ατυχώς «ο Καρυοθραύστης» που χορογράφησε ο βοηθός του Πετιπά Λεβ ΙΒάνοφ, 2 χρόνια μετά και ανέβασε η Λυρική μας Σκηνή τις ίδιες αυτές ημέρες δεν αξιώθηκε να πραγματοποιήσει παρά ελάχιστες παραστάσεις λόγω…. της εορταστικής απεργίας του προσωπικού!
                Είναι άξιο θαυμασμού πως ένα μπαλέτο, όσο λαμπρό, μετά από τόσα χρόνια ατέλειωτων επαναλήψεων , με τις variations του απαρεγκλίτως μέσα στα προγράμματα διαγωνισμών χορού, ουδόλως αφήνει στο θεατή την αίσθηση του χιλιοειπωμένου. Οι δε σοφές παρεμβάσεις του Αντρέι Πετρόφ του έδωσαν  καινούρια φρεσκάδα μέσα στην πάντοτε μαγευτική μουσική του Π.Ι. Τσαϊκόφσκι και τα εύστοχα σκηνικά. Εκείνο όμως που θεωρώ επίτευγμα είναι η τόσο δύσκολη συγκέντρωση 10 ζευγαριών πρώτων χορευτών, από τις μεγαλύτερες όπερες, που εναλλάσσονταν στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Η στρατηγική αυτή αναζωπυρώνει το ενδιαφέρον για διαφορετικές ερμηνείες, έτσι μετά την έξοχη Αλίνα Κογιοκάρου για παράδειγμα να θελήσει κάποιος να δει την Ιάνα Σαλενκο, δράττοντας παράλληλα την ευκαιρία να εκτιμήσει για μια δεύτερη φορά την τελειότητα της κομψής τεχνικής του Μπαλέτου του Κρεμλίνου.